Meryl Streep VS Glenn Close

Η ερμηνεία της Streep ήταν πραγματικά σαγηνευτική και αφοπλιστική ως Σιδηρά Κυρία. Θαυμάζω απεριόριστα την Glenn Close αλλά πραγματικά η ερμηνεία της ως Albert Nobbs δεν ήταν καν Close σε αυτή της Streep ως Margaret Thatcher. Και στις δύο ταινίες το μακιγιάζ είχε σημαντικό ρόλο όπως επίσης και το ταλέντο των δύο κυριών αλλά η Streep πραγματικά κλέβει τις εντυπώσεις στο Iron Lady και δικαιωματικά άξιζε το φετινό βραβείο Όσκαρ. Στο "The House of the Spirits" δεν μπορείς να ξεχωρίσεις πραγματικά ποιά από τις δύο είναι πιο ταλαντούχα αλλά αν συγκρίνουμε τις ερμηνείες τους στο Iron Lady και στο Albert Nobbs υπάρχει μεγάλη διαφορά. Η Streep, στην συγκεκριμένη ταινία, καταφέρνει ασχέτως του ρόλου που υποδύεται να κάνει τον θεατή να νιώσει κάθε συναίσθημα το οποίο κατακλύζει την ηρωίδα και να μπει στην ψυχοσύνθεση της. Προσωπικά θεωρώ ότι αυτή η ερμηνεία της Streep είναι η καλύτερη της μετά από αυτήν στο "The Hours".
Και οι δύο ταινίες πραγματικά αξίζουν να αφιερώσετε χρόνο από την ζωή σας για να τις παρακολουθήσετε και καμία από τις δύο δεν έχει κουραστική πλοκή και μοντάζ αλλά κρατάνε σταθερά το ενδιαφέρον του θεατή.

Η Φουρέιρα διασκεύασε το Çakkıdı για λογαριασμό των Mad VMA 2012


Τελικά οι Τούρκοι ξέρουν από μουσική και διαρκώς διασκευάζουμε τις παραγωγές τους...επειδή νομίζουμε ότι μόνο οι δικές μας μουσικές διασκευάζονται από ξένους καλλιτέχνες. Το 2008 η Τάμτα μαζί με τον Stereo Mike διασκεύασαν το "Bundan Sonra" της Sila και του Kenan Dogulu με αποτέλεσμα να ακούμε μέχρι και σήμερα το "Σε όποιον αρέσει". Και στα φετινά βραβεία διασκευάστηκε κομμάτι του Kenan Dogulu και μάλιστα η μεγάλη επιτυχία του "Cakkidi" που πρωτακούσαμε το 2006 μέσα από το άλμπουμ του "Festival". Μετά από έξι χρόνια το ξαναπολαμβάνουμε από την σέξυ Ελένη Φουρέιρα μέσα από την εμφάνιση της στα Mad Awards 2012 και λογικά θα το ακούμε όλο το καλοκαίρι και θα παίρνουμε "Φωτιά".
 
 

Τί είδαν πάλι τα ματάκια μας στα Mad VMA 2012?!!!

Πριν αναλύσω τις καλές και τις κακές εμφανίσεις θα ξεκινήσω από την παρουσία που μου λείπει περισσότερο από την διοργάνωση τα τελευταία χρόνια. Η Μαριάντα Πιερίδη ήταν, είναι και θα είναι ότι πιο ταιριαστό πέρασε από τα συγκεκριμένα βραβεία. Ήταν η πιο σέξυ παρουσία και αν και πια τα ματάκια μας γουρλώνουν όταν αντικρίζουν Φουρέιρα και Στικούδη, το πιο ποιοτικό ξέκωλο(με την καλή έννοια) παραμένει η Μαριάντα γιατί πάνω από όλα είναι τραγουδίστρια εν αντιθέση με τις υπόλοιπες οι οποίες είναι απλά showgirls. Μπορεί βέβαια να μην ερμήνευσε on stage αλλά ήταν εκεί γιατί εκτός από τραγουδίστρια είναι και ραδιοφωνική παραγωγός τα τελευταία χρόνια.
Ξεκινώντας τις καλές εμφανίσεις φυσικά ο Σάκαρος τα έσπασε με το "Τώρα" και σάρωσε τα βραβεία όπως πάντα. Δεύτερη καλύτερη εμφάνιση αποτελούν η σόλο εμφάνιση της Πάολας που αποδεικνύει ότι το λαικό τραγούδι επιζεί και δεν χρειάζεται να ακούμε διαρκώς ηλεκτρονικές μουσικές, αλλά και η συνεύρεση της επί σκηνής με τους Stavento. Τρίτη καλύτερη εμφάνιση αυτή του Κώστα Μαρτάκη με την Αντιγόνη Ψυχράμη, τον Claydee και την Ειρήνη Παπαδοπούλου (την οποία απορώ γιατί την επέλεξαν δίπλα στους υπόλοιπους τρεις). Τέταρτη καλύτερη εμφάνιση αυτή των Vegas και του Μαζώ οι οποίοι ξεσήκωσαν το κοινό με τα "Φίλα με" και "Λείπει πάλι ο Θεός". Πέμπτη καλύτερη κατά σειρά εμφάνιση αυτή της Έλενας Παπαρίζου με τους Playmen, Stan και Courtney αλλά και η σόλο εμφάνιση της άλα Barbra Streisand που προηγήθηκε όπου φορούσε ένα εκπληκτικό πράσινο φόρεμα. Εν αντιθέση με τα stylin των performances της on stage στην παραλαβή βραβείου εμφανίστηκε με ένα απαιχθές λευκό φόρεμα στο οποίο πρωταγωνιστούσαν κόκκινες πιπεριές (τώρα αν ήταν κέρατο - το οποίο κάτι ήθελε να δηλώσει - ή Φλωρίνης δεν κατάφερα να καταλάβω).
Εκπληκτικές ακόμα ήταν οι εμφανίσεις του Μηδενιστή με τους Professional Sinnerz, του Δήμου Αναστασιάδη με τους Koza Mostra, των Μελισσών με την Μαίρη Συναρτσάκη, της Ελένης Φουρέιρα που ήταν αναπόφευκτα sexy για ακόμα μία φορά μαζί με τους NEBMA και αυτή της Shayas με τους House Twins και τους Slick Beats. Η Φουρέιρα στο χαλί εμφανίστηκε ως ελληνίδα Angelina με μόνη διαφορά ότι τα ποδοκοψίματα στο φόρεμα της ήταν δύο και όχι ένα αλλά το ίδιο σαγηνευτικά με αυτά της ξιπασμένης αντροχωρίστρας του Hollywood.

Αδιάφορες εμφανίσεις αυτές των Οnirama με την Ήβη Αδάμου (η οποία αν και δεν έχει πολύ καιρό που ενηλικιώθηκε έχει μεταλλαχθεί σε ΤΟΥΜΠΑΝΟ με ποδάρα τρελή - γυναικοποιήθηκε πολύ γρηγορότερα από την Καλομοίρα, το οποίο δεν ξέρω αν είναι κακό ή καλό) και των Otherview με τον Σαμπάνη.
Χειρότερη εμφάνιση ever αυτή της Στικούδη που δεν λέει να μάθει να κουνιέται (ούτε ο Γεωργαντάς τόσο ατσούμπαλος - που λέει ο λόγος γιατί τον συγκεκριμένο δεν τον ξεπερνά ούτε η Βάσω Παπανδρέου) μαζί με τον επίσης ατάλαντο και άφωνο Γκάνο τον οποίο όλως περιέργως συνεχίζουν να τον προωθούν. Δεύτερη χειρότερη εμφάνιση αυτή της Δε-Δε-Δεύτερης η οποία δεν λέει να πάρει απόφαση να παρατήσει το άθλημα και συνεχίζει να λικνίζεται σαν πρωταγωνίστρια ταινιών πορνό ενώ ερμηνεύει γλυκανάλατα κομματάκια....ευελπιστώ μια μέρα να ξανακούσω από τα γεμάτα κολλαγόνο χείλη της ένα "Απαπα", ένα "Γεια", ένα "Χωρίς Εσένα", ένα "Μαραμένο" στην τελική πριν μας μαράνει όλους τους φαν της. Το πάθος λείπει πια από τα κομμάτια του Φοίβου, ο οποίος βραβεύτηκε για τα 20χρόνια επιτυχίας στην ελληνική μουσική, και όχι η ωρίμανση - ώριμη δουλειά ήταν και η "Αυλή του Παραδείσου" αλλά εκτός ποιότητος δεν στερούνταν και πάθους είτε αυτό το έβρισκες σε μπαλάντα είτε σε τσιφτετέλι. Τρίτη και τελευταία ποταπή εμφάνιση αυτή της Ελευθερίας Ελευθερίου και των Lucky Man Project που τους πήρε στον λαιμό της όπως ο GAP τον Βενιζέλο.
Εν κατακλείδι η φετινή διοργάνωση αν και της έλειπαν ονόματα όπως η Τάμτα ήταν αξιοπρεπέστατη σε σχέση με την περσινή και μακάρι να ξαναγυρίσει στα πρώτα καλά της χρόνια όπου παρακολουθούσαμε εκπληκτικές συνεργασίες on stage...ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑΛΕΝΤΑ.

Αφού είχατε τον/την τέλειο/α σύντροφο! Γιατί στον Μπέο (πρώην σύζυγος της Κατερίνας Αργυριάδου-Γιατζόγλου-Μπέη προς αποφυγήν παρεξηγήσεων) ο επόμενος/η είναι για τα πανηγύρια;

Όλοι μου οι φίλοι με εξαίρεση έναν/μία (τον/την οποίο δεν θα αποκαλύψω για να φάτε τα λύσσακα σας ποιός/α μπορεί να είναι αυτός/η ο/η τυχερός/ή) είχαν μια χαρά σχέση και ενώ χώρισαν, αντί να προχωρήσουν σε κάτι καλύτερο αλλά και καυλίτερο, έχουν συνάψει σχέσεις με ανθρώπους που δεν φτάνουν ούτε στο μισό τους προηγούμενους συντρόφους τους. Να το δεχτώ, ο έρωτας είναι τυφλός και δεν κοιτά ούτε ομορφιά, ούτε φράγκα, ούτε τίποτα αλλά δεν μπορείς ρε φίλε από την Δούκισσα Νομικού να προχωράς στην χήρα Χατζηχρήστου (χωρίς να θέλω να προσβάλλω καμία κυρία).
Πραγματικά εγώ πάντα επιλέγω κάτι καλύτερο από όλες τις απόψεις. Το είχα το τέλειο αλλά δεν ήμουν εγώ το τέλειο στην προκειμένη περίπτωση οπότε μας τελείωσε το όλο χαλβάδιασμα αλλά τώρα κυνηγάω κάτι καλύτερο, όχι κάτι λιγότερο. Προσφάτως μία φίλη (είπαμε ονόματα δεν εκθέτουμε αλλά μόνο καταστάσεις) δεν σταμάτησε να δηλώνει ότι από την τελευταία της μακροχρόνια σχέση δεν πήρε τίποτα και μετανιώνει απόλυτα για τα χρόνια που έχασε. Όλοι μου οι φίλοι, με μία εξαίρεση μόνο, δεν πιστεύω ότι θα έχουν μέλλον με τις παρούσες σχέσεις τους. Τους το λες όμως; Ε δεν σου πάει η καρδιά ρε κρούστη. Αυτό που δεν μπορώ να διανοηθώ είναι οι επιλογές τους. Οκ, εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει η Στικούδη αλλά δεν αφήνεις την Στικούδη για να πας με την Ελένη Λουκά ρε φίλε. Γιατί δεν παραδειγματιζόμαστε όλοι από την Έλλη Κοκκίνου και την Ελένη Μενεγάκη; Δηλαδή πρέπει να πιάσουμε τα 40 για να καταλάβουμε οτι μας αξίζει κάτι καλύτερο; Μήπως έχω υπερεκτιμήσει τους φίλους μου; Μήπως αυτοί έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση; Μήπως τελικά την βρίσκουμε να είμαστε ανώτεροι από τον/την σύντροφο μας και αρεσκόμαστε με το να έχουμε το έτερον μας ήμισυ σιγουράκι; Είναι θέμα ανασφάλειας; Θέμα βολέματος; Φόβος μην μείνουμε μόνοι μας με το να περιμένουμε την κατάλληλη σχέση; Πάντως δεν θα συμφωνήσω με το ''αυτό που δίνεις παίρνεις'', τουλάχιστον στις περισσότερες περιπτώσεις.

Δεν μεγαλώνω, την ηλικία μου ακυρώνω!!!

Πριν ένα μήνα έκλεισα τα 26 χρόνια ζωής, αλλά χθες που γιορτάσαμε τα γενέθλια μιας από τις καλύτερες φίλες μου κατάλαβα ότι εκτός από τις δικές μας επιλογές ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι αυτός ο οποίος δεν μας επιτρέπει να μεγαλώσουμε. 

Για να τα πάρω από την αρχή το 2004 που ενηλικιωθήκαμε και τελειώσαμε όλοι μαζί το Λύκειο, βρισκόμασταν όλοι μαζί στην ίδια βάση. Σήμερα, μετά από 8 χρόνια ο καθένας έχει προχωρήσει διαφορετικά στην ζωή του. Στους δέκα συνομήλικους φίλους μου, οι δύο αφού ήδη τελειώσαν και μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών στο εξωτερικό βρίσκονται εκτός Ελλάδος όπου και εργάζονται με αρκετά παχουλούς μισθούς για τα ελληνικά δεδομένα, ο ένας είναι στο εξωτερικό και βρίσκεται κοντά στην ολοκλήρωση του δικού του μεταπτυχιακού κύκλου σπουδών, οι δύο εργάζονται στην Ελλάδα με μισθούς της τάξεως των 700 ευρώ, η σημερινή εορτάζουσα έχει αποκτήσει ελληνικό τίτλο μεταπτυχιακών σπουδών αλλά δεν μπορεί να βρει δουλειά διότι για τα ελληνικά δεδομένα κατέχει πολλά πτυχία, εγώ τελείωσα μόλις τις προπτυχιακές σπουδές μου (μετά από 8 χρόνια λόγω κολλημένου συστήματος της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης) και επειδή δεν κατάφερα ένα χρόνο να βρώ δουλειά (ακόμα και σε σουβλατζίδικο δεν με πήραν) αποφάσισα να μπώ φαντάρος για να με θρέφει κάποιος άλλος και έχω και 4 φίλους που μετά από 8 ολόκληρα χρόνια δεν έχουν καταφέρει να πάρουν τον προπτυχιακό τίτλο σπουδών εκ των οποίων οι δύο όχι για δικό τους φταίξιμο αλλά επειδή υπάρχουν κολλημένοι καθηγητές που δεν περνούν πάνω από 10% των φοιτητών στα μαθήματα τους (εννοείται άνεργοι και οι 4)!
Είμαστε 26χρονών όλοι και μόλις οι 4 στους 11 από εμάς έχουν καταφέρει να ζουν όπως ένας κανονικός 26χρονος. Ποιός ευθύνεται για αυτό; Εμείς; Αυτή η κοινωνία μας συντηρεί σε μία διαρκή εφηβεία. Αν ζούσαμε στην δεκαετία του '90 θα έπρεπε ήδη να έχουμε τελειώσει τις σπουδές μας οι περισσότεροι, να έχουμε αποκατασταθεί επαγγελματικά και μέσα στην επόμενη 4ετία να ξεκινάμε την δική μας οικογένεια. Με την παρούσα πολιτική, κοινωνική αλλά και οικονομική κατάσταση και τις συγκεκριμένες συνθήκες που βιώνουμε, δεν νομίζω οι μισοί από εμάς να τολμήσουν να δημιουργήσουν οικογένεια σε αυτή την χώρα. 
Εγώ προσωπικά νίωθω ακόμα παιδί. Κάποιος με φροντίζει ακόμα και εγώ προσωπικά δεν μπορώ να αναλάβω καμία ευθύνη. Είμαστε βολεμένοι; Ίσως αλλά ίσως και όχι...νομίζω οι περισότεροι από εμάς έχουν χάσει πολλές ώρες της ζωής τους για να λάμβανουν συνεχώς αρνητικές απαντήσεις από φορείς του Δημοσίου αλλά και επιχειρήσεις. Οι εγχώριοι πολιτικοί; Οι ευρωπαίοι πολιτικοί; Ο Θεός; Ο Obama; Oι εξωγήινοι; Κάποιος πάντως δεν θέλει η δική μου γενιά να μεγαλώσει σε αυτή την χώρα. Οι μόνες επιλογές που μας δίνονται είναι η μετανάστευση ή να συνεχίσουμε να εξαρτώμαστε από τους συνταξιούχους γονείς μας. 
Καληνύχτα Κεμάλ...αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ΠΟΤΕ!!!!

Μασονίες και σύμβολα...όλοι θέλουν το κακό μας.

Όλα στην ζωή μας δεν τα αποφασίζει η μοίρα αλλά μία ανώτερη δύναμη. Το οτι σήμερα εγώ έφαγα φασολάκια Ρεθύμνου κάποιος το έχει αποφασίσει. Επίσης τυχαίο είναι που η πατάτα Νευροκοπίου έγινε must της εποχής; Ούτε η μπανάνα chiquita σου λέει τόσο σουξέ. Κάποια ''κεφάλια'' αποφασίζουν τα πάντα για μας. R u scared? U should be coz you are not on scare tactics!!!
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τις τελευταίες μέρες έχουν κατακλύσει video που περιγράφουν πως όλα είναι προσχεδιασμένα από άτομα που έχουν τοποθετηθεί σε συγκεκριμένες θέσεις από μία ελίτ ανθρώπων. Κάποια άτομα, όπως αυτά που είναι σε υψηλόβαθμές θέσεις για να αποφασίζουν τις συνθήκες διαβίωσης μας, θέλουν ντε και καλά να μας πείσουν ότι αυτοί που εξελέγησαν είναι σκοπίμως στις κυβερνήσεις και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας θέλοντας να μας καταστρέψουν. Τόσους ανθρώπινους gozzila ούτε οι ακραίοι πολιτικοί δεν παρατηρούν. Μήπως η Βάσω Παπανδρέου έχει βλεφαρόπτωση επειδή όταν ήταν μικρή την απήγαγαν οι εξωγήινοι και για να ξαναέρθει το βλέφαρο στα ίσια του της ζήτησαν να καταστρέψει το ελληνικό έθνος; Η γυναίκα του Τσοχατζόπουλου ήταν καμαρίερα στην λέσχη του Bush; Η Κάρλα Μπρούνι είναι μέλος των ναιτών; Είχαν προβλέψει οι Ίνκας το σκάνδαλο Στρος Καν; Η Άση Μπήλιου είναι σατανίστρια που συμμετέχει σε τελετές στις πυραμίδες μαζί με άλλους αστρολόγους; Τυχαία είναι και ο Πιτ Παπαδάκος παχουλός; Πόσοι απο αυτούς είναι θρεφτάρια επειδή πληρώνονται καλά για να μας καθοδηγούν; Πού και γιατί έχει χαθεί η Μαρία Παπαπέτρος; Όλα αυτά και άλλα τόσα αναπάντητα ερωτήματα απαντούν video όπως το παρακάτω που κάθε πρόβατο πιστεύει σε συνομωσίες που θέλουν το κακό του...είναι επειδή αυτοί οι μασόνοι θέλουν να μας καταστρέψουν όλους και να μείνουν μόνοι τους πάνω στην γη 1.000 όλοι και όλοι.
Αλλά οι συνομωσίες δεν υπάρχουν μόνο στον καλλιτεχνικό και στον θρησκευτικό κόσμο...έχουν καταλάβει και τον χώρο των καλλιτεχνών. Στην Ελλάδα ο επίτροπος των μασόνων που θέλουν να μας καταστρέψουν είναι ο Νότης Σφακιανάκης(τον οποίο σιχαίνομαι καλώς ή κακώς). Ο άνθρωπος το λέει ξεκάθαρα "τον Εωσφόρο, που φέρνει το φως, τον διώξατε'' (το γράφω με κεφαλαίο γιατί και εγώ είμαι fan του σαν τον Νότη). Εμείς σαν πρόβατα του χριστιανισμού δεν πρέπει να δεχόμαστε ούτε εβραίους(αυτοί είναι οι περισσότεροι μασόνοι ακόμα - δυστηχώς ο Χίτλερ δεν κατάφερε να τους ξεκάνει όλους γαμώτι), τους μωαμεθανούς και όλες τις άλλες θρησκείες-πίστες. Για να μην μιλήσω για τους ξένους....φυσικά και θα μιλήσω. 

Στο εξωτερικό πρώτη και καλύτερη η Madonna(που ούτε και αυτή μου άρεσε ποτέ), ασπάστηκε την kabbalah, η οποία είναι αιρετική, παρακλάδι του εβραισμού και της μασονίας και για αυτό την έχουν χρήσει σαν την αρχιέρεια τους - ΝΑ ΚΑΕΙ ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ ΠΑΡΑΚΑΛΩ LIKE A VIRGIN.
Ο Τom Cruise(αυτόν και αν σιχαίνομαι); Ο πρώτος που έκανε διάσημη την scientology. Θα έπρεπε να έχει πεταχτεί από έναν ουρανοξύστη "κατά λάθος" στα γυρίσματα μιας "επικίνδυνης αποστολής" αφού έχει στρατολογηθεί για να οδηγήσει την ανθρωπότητα στο κακό(κακό = οτιδήποτε δεν αποτελεί χριστιανισμό).
Γυρνώντας στα εγχώρια μας, ο Σαμαράς πρόκειται (ο Αντώνης και όχι ο Τρύφων δυστηχώς όπως φαίνεται) σε ένα μήνα να μας κυβερνήσει, αλλά ένα είναι το ερώτημα που ταλανίζει όλη την ανθρωπότητα: ΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΗΣΕ; Ε λοιπόν εγώ έχω την απάντηση...η Αννούλα ήταν αυτή που τον έπεισε να αφήσει την Πολιτική του Άνοιξη και να μας βάλει σε έναν Πολιτικό Χειμώνα μεγαλύτερο σε διάρκεια και πιο δύσκολο και από αυτόν που αναμένεται να δούμε στο Game of Thrones. Η ελληνίδα Madonna, αν και δεν έχει ασπαστεί την kaballah ή κάποια άλλη αίρεση, με τα κόλπα της στο κρεβάτι κατάφερε να κολάσει τον ανυποψίαστο νέο(τότε-τώρα κούσαλο τον λες) πολιτικό. Άραγε στο μέλλον θα δούμε αφίσα του Σαμαρά στην οποία να τονίζεται το ένα του μάτι; Θα συμβουλευτεί την Μιμή Ντενίση για το ποιό είναι το καλό του προφίλ; Ελπίζω στο μέλλον να μας απαντηθούν και αυτα τα ερωτήματα από όλους αυτούς τους μασιονοφοβικούς.

Όλα αυτά από κάποιον που φοίτησε σε ιδιωτικό σχολείο (σαν την κόρη της Αλέκας), συμμετείχε στον σχηματισμό κομματικής παράταξης στο πανεπιστήμιο, αποχώρησε απο αυτήν και μπήκε σε ανεξάρτητη μέχρι το 4ο έτος που έφυγε και απο αυτήν και δεν ξανασυμμετείχε έκτοτε ούτε σε ψηφοφορία φοιτητικών εκλογών και σήμερα επειδή ήταν μέσα σε όλα είναι άνεργος και κάθεται όλη μέρα στον καναπέ του...αλλά αύριο θα είναι υποψήφιος πρωθυπουργός, υποψήφιος για "καλλιτέχνης της χρονιάς" στα mad awards αλλά και στα Academy Awards και πρόεδρος νέου αιρετικού κινήματος.
ΒΡΕ ΔΕΝ ΚΟΥΡΕΥΕΣΤΕ ΛΕΩ ΕΓΩ ΜΕ ΤΙΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ ΣΑΣ;

Η J. Lo. χορεύει και όχι μόνο στο νέο της clip για το "dance again" με τον Casper Smart

Η λατίνα τραγουδίστρια λίγο πριν κλείσει τα 43 της χρόνια, χορεύει όπως ποτέ και ξεσηκώνει με το νέο της clip "dance again". Στο νέο της video clip κυρίαρχα στοιχεία είναι ο έρωτας, η χρυσόσκονη και ο χορός.  Πιο συγκεκριμένα η τραγουδίστρια ερωτοτροπεί μαζί με πολλούς άλλους ημίγυμνους άνδρες και γυναίκες...κάθόλου προτότυπο αφού πέρσι το είδαμε από την Kylie στο video clip του τραγουδιού "All The Lovers" αλλά το έχουμε ξαναδεί σε διαφήμιση προφυλακτικών και σε αρκετά άλλα video.
Στην συνέχεια του clip η sexy performer επιδεικνύει διαρκώς τα σωματικά της κάλλη και τον έρωτα της για τον μόλις 24 χρονών σύντροφό της Casper Smart....δηλαδή τρελό cougar η sexy Mrs Lopez. Η Lopez έχει ξανασυνάψει σχέση με χορευτή της στο παρελθόν αλλά ο Casper της ταιριάζει γάντι και μάλλον αυτό το ειδύλλιο θα έχει διάρκεια....αν και δένονται και οι δύο με ένα μαντήλι στα μάτια στο οποίο αναγράφεται η φράση "love is blind" - τα συμπεράσματα δικά σας αν και στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν θεωρώ ότι από καμία μεριά δεν είναι τυφλός ο έρωτας. Οι δύο τους τα δίνουν όλα στον χορό και μας δίνουν μία γεύση από το τι μπορεί να γίνεται στις ιδιωτικές τους στιγμές. Η λατίνα ερμηνεύτρια είναι η μοναδική πλέον που επιμένει στις χορογραφίες ένω όλα τα υπόλοιπα pop είδωλα των δύο περασμένων δεκαετιών δίνουν πια περισσότερη σημασία στην εμφάνιση παρά στον χορό...ε η Lopez αυτό ξέρει να κάνει καλά αφού ψηλές νότες δεν μπορεί να πιάσει το οποίο απέδειξε περίτρανα όταν πρόσφατα ερμήνευσε το "Until it beats no more" live. Το video του "dance again" είναι απλά απολαυστικό και το κομμάτι σίγουρα θα ακούγεται όλο το καλοκαίρι.






Αυτή είναι η Πάολα οεο? Να την αφήσετε ήσυχη θέλει η κοπέλα...με το ζόρι να γίνει Καλογρίδη;

Η Πάολα συνεργάζεται πια με την heaven music οπότε πρέπει να αλλάξει. Σωστά; Λάθος! Την Πάολα την αγαπήσαμε και την λατρέψαμε γιατί ήταν σκυλί και μάλιστα bulldog. Δεν μπορεί ξαφνικά "οι μεγάλοι" των δισκογραφικών να αναγνωρίσαν την αξία της και να προσπαθούν να την βάλουν σε άλλα καλούπια. Το bulldog ότι φρουφρου και αρώματα και να του βάλεις δεν μπορεί να μεταλλαχθεί σε cocker spaniel. Δεν μπορείς ξαφνικά να μετατρέψεις την πιο λαική (με όλη την σημασία γιατί και η Νατάσα έχει λαικό ρεπερτόριο αλλά λαικό attitude δεν λες ότι έχει) τραγουδίστρια σήμερα σε Καλογρίδη...την Καλογρίδη για ρόλο μπορείς να την μετατρέψεις σε Πάολα αλλά αυτή είναι η δουλειά της. Ο στυλίστας στο συγκεκριμένο clip μέχρι και χαμηλοκάβαλο παντελόνι της φόρεσε...ε δεν ταιριάζει στο physic της συγκεκριμένης τραγουδίστριας γαμώτο. Γιατί πρέπει όλοι να είναι ίδιοι στην εποχή μας; Το μόνο που ταιριάζει ως διάκοσμος για clip της συγκεκριμένης τραγουδίστριας είναι το μοντέλο που την συνοδεύει, ο οποίος είναι σαν τον Βάσια που έλεγε και ο Κραουνάκης παλαιότερα.






Safe house...αξίζει να το δεις


 Σήμερα είδαμε το Safe House σε γνωστή αλυσίδα κινηματογράφων και νομίζω άξιζε το αντίτιμο του εισητηρίου (10 ευρώ μαζί με pop corn και αναψυκτικό). Θεωρώ ότι η συγκεκριμένη παραγωγή αποτελεί αυτό που ονομάζουμε ''ταινία καταγαιστικής δράσης''...ή αυτό που ονομάζαμε διότι πλέον η δράση έχει ταυτιστεί με σκουπίδια τεχνολογίας βασιζόμενα σε γραφικά και υπερβολικά special effects. Χωρίς φανφάρες και υπερβολές η ροή της συγκεκριμένης ταινίας και το μοντάζ δεν σε αφήνουν να βαρεθείς ή να αφαιρέσεις την προσοχή σου ούτε για ένα λεπτό. Το πιο σημαντικό συστατικό της σκηνοθεσίας του Espinosa θεωρώ πως ήταν οι στιγμές όπου ηρεμείς για ένα λεπτό και εκεί που είσαι έτοιμος να πιεις μία γουλιά αναψυκτικού ξαφνικά γίνεται ένα "μπαμ'' που δεν το περιμένεις και σε κολλάει πίσω στο κάθισμα σαν ταινία τρόμου. Στην συγκεκριμένη ταινία ΠΟΤΕ δεν ησυχάζεις και αυτό είναι το καλό της. 
Εξαιρετικές ερμηνείες από Reynolds και Washington όπου ο πρώτος μετά το BURIED δείχνει πόσο έχει ωριμάσει σαν ηθοποιός και πως η αγωνία και ο φόβος παρουσιάζονται όσο ποτέ στο πρόσωπο και το σώμα του....και επιτέλους το ''χτίσιμο'' του σώματος του αξιοποιείται ορθά και όχι για να παρουσιάσει απλά τα μούσκουλα του. Ο Wahington είναι πια ταυτισμένος με ρόλους του "ήρωα" σε ταινίες δράσης οπότε αν και καλή η ερμηνεία του δεν παρουσίασε κάτι τόσο διαφορετικό αυτή την φορά. Η Arnezeder που υποδύεται την γκομενίτσα του Reynolds κλαίει χειρότερα και από την Μαριλίτα Λαμπροπούλου και νομίζω δεν υπήρχε λόγος καν να υπάρχει ο συγκεκριμένος ρόλος στην ταινία αφού δεν προσέφερε τίποτα παραπάνω από το να μας παρουσιαστεί πόσο ευαίσθητος είναι ο πρωταγωνιστής. Το μόνο κακό της συγκεκριμένης ταινίας ήταν ότι μαζί με το αυτί του Reynolds πήραν και τα δικά μας οι πυροβολισμοί (που όπως είπε ο ξάδελφος μου ''πήραν έναν πυροβολισμό και τον βάλαν σε λούπα στην μισή ταινία''). Νομίζω αξίζει να πιαστεί ο κώλος σου 2 ώρες στην κινηματογραφική αίθουσα και να μπαφιάσεις για να την παρακολουθήσεις.

Ο Φερεντίνος πηγαίνει σε ψυχαναλυτή; Μάλλον όχι...αν και θα έπρεπε!!!

Σήμερα στην Μενεγάκη ο Φερεντίνος δήλωσε ότι αυτός και οι συνομίλικοι του στην τηλεόραση δεν κάνουν αδιάκριτες ερωτήσεις στους καλεσμένους και δεν φέρνουν ποτέ καλεσμένο τους σε δύσκολη θέση. Δηλαδή ΠΛΑΚΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΟΕΟ; Δηλαδή ποιός στην ελληνική τηλεόραση ξεπερνά τα προσωπικά όρια; Η Σουλιώτη μόνο; Το ότι αν και δεν είναι γνώστης των ''κουτσομπολιών'' αλλά έχει εκμεταλλευτεί όσο κανείς (ούτε στο star τόσο) το τρίγωνο Παπουτσάκη-Λαγούτη-Τζιόβα πώς λέγεται; Κοινωνική ενημέρωση; Η Σίσσυ έκανε τις ερωτήσεις; Η Ζαρίφη του είχε πει τι να ρωτήσει; Η Πολίτη του είχε κάνει σκονάκι με τα hot θέμματα συζήτησης; Τόσο άβουλος είναι πια; Δηλαδή δεν αλλάζουμε στην Ελλάδα...οι έχοντες δύναμη προωθούν μόνο νούμερα σε όλους τους επαγγελματικούς τομείς. 

Στην ελληνική τηλεόραση τρεις ψεύτικοι άνθρωποι υπάρχουν που αποτελούν απλά τηλεοπτικά προιόντα και όχι τηλεοπτικές προσωπικότητες και αυτοί εμφανίζονται όλη την μέρα στα μεγάλα κανάλια (Αρναούτογλου-Φερεντίνος-Ουγγαρέζος). Ο Λιάγκας και η Σταμάτη που απλά είναι αληθινοί χαρακτηρίζονται απλά "κακοί" και "φίδια"...ενώ αυτοί που κουτσομπολεύουν και θάβουν χαμογελαστά είναι τα καλά, αληθινά παιδιά της τηλεόρασης. ΣΑΣ ΒΑΡΕΘΗΚΑΜΕ....ας πάρουν απόφαση Μπούτος και Λάτσιος να τους συνταξιοδοτήσουν και ας συνταξιοδοτηθούν και οι ίδιοι γιατί προβάλλουν εκπομπές και πρόσωπα που απευθύνονται σε κοινό με iq όχι κουνελομάνας αλλά κουνελιού. Η Καραβάτου έκανε μεσημεριανή εκπομπή αλλά η συγκεκριμένη παρουσιάστρια είχε ήθος και προσωπικό ύφος και όμως την φάγαν γιατί αυτά τα χαρακτηριστικά πια δεν πουλάνε. 
Όσο συνεχίζουν να προβάλλονται σκουπίδια στην ελληνική τηλεόραση τόσο εμείς θα μετατρέπουμε τις συσκευές σε γλάστρες και θα παρακολουθούμε στο lap top μας ξένες σειρές και εκπομπές....τουλάχιστον οι Αμερικάνοι αν και ζώα(πρόβατα με παρωπίδες συγκεκριμένα) εκτιμούν το τηλεοπτικό κοινό και παρουσιάζουν αξιοπρεπή προγράμματα. Όσο υπάρχουν λάθος κεφάλια στα ελληνικά ιδιωτικά κανάλια τόσο θα ανοίγουν την τηλεόραση τους μόνο οι απόφοιτοι παιδικού σταθμού να ζεσταθούν και να ψυχαγωγηθούν απο τατιανιές.

Η Lady Άντζελα ετοιμάζει musical

Η Άντζελα δήλωσε ότι τον Σεπτέμβρη θα ανεβάσει musical....στο Δελφινάριο; Δίπλα της θα εμφανιστεί ο Zac Efron; H Meryl Streep; Θα ανεβάσει το "Mama Mia" ή μήπως το "Grandma Mia"; Θα χορεύει; Θα το ανεβάσει και στο Broadway; Τοσα αναπάντητα ερωτήματα...ΓΙΑΤΙ ΆΝΤΖΕΛΑ; ΓΙΑΤΙ;

Οι Κύπριοι καταλαμβάνουν την ESC: Κύπρια πάλι θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα.

Χθες πραγματοποιήθηκε ο ελληνικός τελικός και νικήτρια αναδείχθηκε η Κύπρια Ελευθερία Ελευθερίου. Η νικήτρια όπως και οι υπόλοιποι διαγωνιζόμενοι τραγούδησαν playback για πρώτη φορά στα χρονικά του διαγωνισμού, το οποίο μάλλον συνέβη λόγω ακουστικής του χώρου αλλά και πάλι αδικαιολόγητο. Η "νέα Μαριάντα Πιερίδη'' δεν είχε καταφέρει το 2010 να γίνει ''το κέντρο του κόσμου'' αλλά δεν το έβαλε κάτω και τελικά μετά από δύο χρόνια κατάφερε να προκρυθεί και να είναι αυτή που θα μας εκπροσωπήσει φέτος στην ESC. Ο χορογράφος την έβαλε να αντιγράψει κινήσεις της Καλομοίρας στην γέφυρα του κομματιού(ένας χορευτής του Αλκαίου στο OPA, ο χορευτής με τα τακούνια της Παπαρί, ο χορευτής της Τάμτα από τα madvma και ένας που δεν τον έχει πάρει το μάτι μου κάπου), η στυλίστρια της έδωσε ένα υπέροχο ζευγάρι παπούτσια αλλά και ένα κοντό φόρεμα (πιο κοντό θα ήταν μπλούζα) από το οποίο αποκαλύπτόταν το εσώρουχο της σε κάθε ριψοκίνδυνη κίνηση (σορτσακι θα το αποκαλέσουν φυσικά όπως και τις Παπαρί). Η εμφάνιση της συγκεκριμένης τραγουδίστριας ξεχώρισε...όπως ξεχωρίζει και το μοναδικό της στυλάκι σαν έμπειρη τραγουδίστρια (αν και σε ρεπορτάζ του star ούτε ένας δεν γνώριζε το όνομα της μέχρι χθες...μάλλον μόνο η ίδια νομίζει ότι είναι κάποια όπως φαίνεται). Μετά τον Λούκας για δεύτερη χρονιά στέλνουμε κύπριο εκπρόσωπο...μάλλον δεν έχουμε άξια εγχώρια ταλέντα. Ας ελπίσουμε του χρόνου να στείλουμε έναν Έλληνα....καλή επιτυχία στην Κύπρο.

Η Παπαρί αντιγράφει? Ή μήπως ο χορογράφος της?

Η Παπαρίζου μπορεί να έχασε τα περιττά της κιλάκια, να φόρεσε και κάτι που αρμόζει στην ηλικία της (γιατί το stylin στο DOI άρμοζε σε μία 40άρα...για να μην πω 70άρα αφού θύμιζε Barbra αλλά πιο αποκαλυπτική αν και πολύ θα το ήθελε να της έμοιαζε - στα μπούζουκια βέβαια δεν δημιουργείς τέτοιες καριέρες, το πολύ να γίνει Μπέσυ Αργυράκη όπως το πάει), αλλά όσο sexy και αν εμφανίστηκε η παρουσίαση της ήταν φάουλ.
Πριν ένα χρόνο η αντρική ομάδα ΚΑΖΑΚΥ εμφανίζεται όπως συνηθίζει με τακούνια....καλά ανδρες με τακούνες έχουμε ξαναδεί χιλιάδες φορές. Χορευτικό ανδρών που φορούν τακούνια σε fashion show όμως ε είδαμε μία και δεν λέει να βλέπουμε ξανα και ξανά...η αντιγραφή στην Ελλάδα δεν λέει να σταματήσει - όχι δεν υπάρχει παρθενογέννηση αλλά τόσο ακριβής αντιγραφή μέχρι και στην κίνηση είναι ψιλοαπαράδεκτη. Τουλάχιστον οι Dsquared προνόησαν να φορέσουν στους χορευτές ρούχα από δέρμα που ταιριαζαν με τις τακούνες....όχι την φόρμα του Βάσια του οικοδόμου.

Διάδοση-Προσβασιμότητα- Ισότητα στον κυβερνοχώρο μέσω των ιστολογίων

     Τα ιστολόγια όπως και οι περισσότεροι ιστότοποι, είναι προσβάσιμα οπουδήποτε στον κόσμο και ανά πάσα στιγμή και οποιοσδήποτε μπορεί να έχει πρόσβαση σε έναν υπολογιστή και στο διαδίκτυο, μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτό και να το διαβάσει. Επίσης όπως συμβαίνει με όλους τους ιστότοπους, κάποιος μπορεί να διαβάσει αλλά και να εκτυπώσει δημοσιεύσεις από ένα ιστολόγιο, να τις φωτοτυπήσει και να τις αποστείλει με φαξ, να τις μοιράσει στο δρόμο αλλά και να τις δημοσιοποιήσει μέσω ιστοτόπων κοινωνικής δικτύωσης (Facebook, Hi5, Twitter κ.α.). Παράλληλα δεν είναι δυνατόν να γνωρίζει ο ιστολόγος ποιοι επισκέπτονται και διαβάζουν το ιστολόγιο του και πώς μπορεί να χρησιμοποιηθούν οι δημοσιεύσεις του. Οι περισσότεροι ιστολόγοι πιστεύουν ότι οι μόνοι αναγνώστες τους είναι η οικογένεια τους και οι φίλοι τους.
      Ο παγκόσμιος ιστός είναι ένας αχανής ωκεανός πληροφοριών, όπου κανείς μπορεί άνετα να νιώσει ότι απειλείται η ιδιωτική του ζωή και ότι προσβάλλεται η προσωπικότητά του. Ακόμη ο ιστολόγος προσπαθεί συνήθως να γίνει αρεστός, ενθουσιάζοντας τους αναγνώστες του πολλές φορές με ψεύτικες πληροφορίες. Ότι ισχύει για τη δημοσίευση στα παραδοσιακά μέσα ισχύει και για τα Νέα Μέσα. Αν κάποιος δηλαδή με την σάτιρα του προσβάλλει ένα άτομο μέσω ενός ιστολογίου, εκείνο έχει τη δυνατότητα να κινηθεί μέσω της νομικής οδού προσκομίζοντας ως αποδεικτικό στοιχείο την εκάστοτε δημοσίευση.
 Κανείς δεν γνωρίζει πότε δημιουργήθηκε το πρώτο ιστολόγιο, αλλά διάφορες πηγές το τοποθετούν γύρω στο 1994. Ο όρος αρχικώς ήταν weblog και άρχισε να εμφανίζεται το 1997, ενώ γρήγορα μετατράπηκε στο γνωστό, σήμερα, blog. Το blog στην ουσία είναι ένα διαδικτυακό ημερολόγιο, το οποίο βρίσκεται συνεχώς σε κοινή θέα. Η σύντμηση της λέξης στα ελληνικά έχει αποδοθεί ως «Ιστολόγιο» από τον δημοσιογράφο Σταύρο Πετρολέκα. Τα ιστολόγια άρχισαν να εξαπλώνονται το 1999, όταν ο Evan Williams και η Meg Hourishan κυκλοφόρησαν το on-line λογισμικό blogger.com.
 Δεν είναι ούτε το περιεχόμενο ούτε και ο δημιουργός τα στοιχεία τα οποία επηρεάζουν την ύπαρξη ενός ιστολογίου αλλά η παρουσίαση. Ένα ιστολόγιο μπορεί να είναι διάφορα πράγματα: μία ειδησεογραφική πηγή, ένα ημερολόγιο, μία συλλογή φωτογραφιών, ένα εταιρικό εργαλείο προώθησης κ.α.. Το περιεχόμενο ενός ιστολογίου μπορεί να περιλαμβάνει κείμενο, φωτογραφίες, ήχο, βίντεο, ενώ οι μορφές και τα περιεχόμενα των ιστολογίων είναι τόσα όσοι είναι και οι δημιουργοί τους. Ένας ιστολόγος μπορεί να χρησιμοποιήσει τη σελίδα του ως βιογραφικό, ως ημερολόγιο. αλλά και ως ένα μέσο για κουτσομπολιό. Κάθε ιστολόγος μπορεί να δημοσιεύσει ότι κρίνει σκόπιμο και χρηστικό. Παρ' όλα αυτά, οι βωμολοχίες, οι ψευδείς ειδήσεις αλλά και τα προσβλητικά σχόλια μπορούν να φέρουν τον ιστολόγο αντιμέτωπο με τον νόμο και με το κλείσιμο της σελίδας του. Εφόσον ότι γράφεται στην ιστολογόσφαιρα είναι δημόσιο, αποτελεί δημοσιογραφικό προϊόν και στην ουσία τα ιστολόγια αποτελούν πρακτική εφαρμογή της διαδικτυακής δημοσιογραφίας. Μπορεί να εμπεριέχει το ιστολόγιο καλλιτεχνικά ή πολιτικά ή κοινωνικά σχόλια, αλλά στην ουσία πρόκειται για δημοσιογραφία δικαιώνοντας όλους αυτούς που αποκαλούν τα ιστολόγια «δημοσιογραφία του λαού». Τα ιστολόγια είναι το μέσο επικοινωνίας αλλά και ενημέρωσης και ψυχαγωγίας όλων των κοινωνικών στρωμάτων. 
 Η ανωνυμία αποτελεί ένα παραπάνω κίνητρο για αυτούς που υποστηρίζουν ότι η ιστολογραφία δεν αποτελεί αξιόπιστη πηγή ενημέρωσης και ότι όσα γράφονται από ιστολόγους μπορούν να αμφισβητηθούν με την ίδια ευκολία με την οποία αμφισβητείται η ταυτότητα τους. Η γνωστή «Ψιλικατζού» όμως έχει αντίθετη άποψη υποστηρίζοντας ότι μέσω των ιστολογίων επιτυγχάνεται ο πιο υγιής διάλογος δηλώνοντας χαρακτηριστικά: «Πριν μπεις στο διαδίκτυο θεωρείς τον εαυτό σου πολύ σημαντικό. Κανείς δεν σου λέει ότι είσαι μαλάκας γιατί θα του δώσεις μια μπουνιά. Εκεί γράφεις την «κειμενάρα» σου και μπαίνει ένας ανώνυμος και σε κάνει σκόνη λέγοντας σου «τι είναι αυτά που γράφεις;». Πρέπει να υπερασπιστείς με επιχειρήματα τον εαυτό σου για να σταθείς δίπλα στους άλλους. Αυτό σου κάνει πάρα πολύ καλό ακόμα κι αν βρίζεσαι. Χάρη στην αντιπαράθεση βγαίνουν τα καλύτερα πράγματα.  Η μεγάλη διαφορά εν προκειμένω είναι ότι ενώ και εδώ διασπείρονται ψευδείς ειδήσεις ενίοτε υπάρχει έλεγχος και πολλές φορές τα έχουμε μαζέψει εκ των υστέρων κάτι που δεν γίνεται τόσο εύκολα στα παραδοσιακά μέσα. Είναι βέβαια και θέμα ανθρώπου. Εγώ θυμάμαι περίπτωση που κάποιος έγραφε για ένα βουλευτή και του απάντησε ο ίδιος ο βουλευτής». 
 Τα ιστολόγια αποτελούν πλατφόρμες αυτοδημοσίευσης στο Διαδίκτυο. Η χρονολογική τους παρουσίαση, από την πιο πρόσφατη στην πιο παλιά τους, προσάπτει μία ημερολογιακή μορφή. Επομένως, το ιστολόγιο δικαίως αποτελεί διαδικτυακό ημερολόγιο, αφού οικειοποιείται, κατά κάποιον τρόπο, την μορφολογία του. Οι σελίδες χαρτιού αντικαθίστανται από τις διαδικτυακές σελίδες και η γραφίδα από το πληκτρολόγιο. Τα ημερολόγια όμως, συνηθίζεται να είναι ιδιωτικά. Τα ιστολόγια, εν αντιθέσει, έχουν δημόσιο χαρακτήρα, με κύριο στόχο την προσέλκυση των βλεμμάτων τρίτων προσώπων. 
 Όλα τα ιστολόγια είναι ιστότοποι. Ουσιαστικά τα σχόλια είναι αυτό που διαφοροποιεί τα ιστολόγια από έναν ιστότοπο. Η δυνατότητα αλληλεπίδρασης και συζήτησης με τον ιστολόγο και με άλλους αναγνώστες παρέχεται σχεδόν στα περισσότερα ιστολόγια. Οι επισκέπτες ενός ιστολογίου έχουν τη δυνατότητα να αφήσουν σχόλια σε δημοσιεύσεις. Πολλές φορές μάλιστα έχουν τη δυνατότητα να αφήσουν σχόλια ως αντίδραση σε αυτό που διάβασαν, δείχνοντας έτσι την ενόχληση τους. Επίσης επειδή οποιοσδήποτε αναγνώστης μπορεί να αφήσει ένα σχόλιο, πολλές φορές υπάρχουν σχόλια τα οποία απαντούν σε προηγούμενα άλλων αναγνωστών. Παρ’όλα αυτά δεν επιτρέπονται σχόλια σε όλα τα ιστολόγια. Πολλοί δημοφιλείς ιστολόγοι θεωρούν ότι κατακλύζονται από την τεράστια ποσότητα των απαντήσεων που λαμβάνουν και υποχρεούνται να απενεργοποιήσουν τα σχόλια αφού δεν μπορούν να συμβαδίσουν με αυτά. Τα σχόλια όμως αποτελούν για τους περισσότερους ιστολόγους ένα σημαντικό τρόπο ανάπτυξης διαλόγου με τους αναγνώστες τους. Δυστυχώς, όσο και εάν προσελκύουν το ενδιαφέρον και προκαλούν τη σκέψη, οι συζητήσεις με σχόλια έχουν και τα αρνητικά τους. Τα ανεπιθύμητα και αρνητικά σχόλια μπορούν να αφαιρέσουν το στοιχείο της χαράς από την ιστολόγηση και να μετατρέψουν τη διαχείριση των σχολίων μόνιμη απασχόληση του ιστολόγου.
 Ένα ιστολόγιο αποτελεί σίγουρα μία διαδραστική μορφή Διαδικτυακής επικοινωνίας. Τα ιστολόγια είναι ο κατεξοχήν δημόσιος χώρος του Διαδικτύου, αποτελώντας έναν τόπο όπου μπορεί ο καθένας να εκφράσει ελεύθερα τις ιδέες και τις πεποιθήσεις του και να αναζητήσει την αποδοχή των συμπολιτών του. Όσο αναφορά τη διαδραστικότητα του νέου αυτού μέσου, το γεγονός ότι μπορεί οποιοσδήποτε να κάνει σχόλιο ως επισκέπτης αποδεικνύει πόσο σημαντικό στοιχείο αποτελεί η σχέση πομπού και δέκτη στα ιστολόγια. Στην ουσία όμως τα ιστολόγια δεν είναι περισσότερο διαδραστικά από τα παραδοσιακά μέσα, αφού τα περισσότερα ενημερωτικά έντυπα της Δύσης είναι ανοικτά στους αναγνώστες τους, επιζητώντας πολλές φορές σχόλια και αντιρρήσεις τα οποία πολλές φορές δημοσιεύονται. Στα ιστολόγια ο ιστολόγος λειτουργεί ως διευθυντής ενός τηλεοπτικού καναλιού ή μίας εφημερίδας. Πιο συγκεκριμένα μπορεί να διαγράψει κάποιο σχόλιο ή να ασκήσει λογοκρισία σε κάποιον επισκέπτη του ιστολογίου του. Βέβαια αν ο ιστολόγος είναι υπέρμαχος της ελεύθερης έκφρασης και δημιουργίας του καθενός, θα υπάρξουν δραματικά αποτελέσματα, αφού όταν δεν υπάρχει έλεγχος τις περισσότερες φορές κάποιος χρήστης θα βγει εκτός ορίων και θα αναγκάσει τον παροχέα της υπηρεσίας να κλείσει το ιστολόγιο του. 
 Στο ευρύ φάσμα του Διαδικτύου συναντώνται όλων των ειδών οι απόψεις, από τις πιο ριζοσπαστικές μέχρι τις πιο συντηρητικές. Διάφορες κοινωνικές ομάδες δημιουργούν καθημερινά ιστολόγια τα οποία στοχεύουν στην ελευθερία της έκφρασης και την ισότητα. Μέσω της εξίσωσης όλων των κοινωνικών ομάδων, το Νέο αυτό μέσο γίνεται πιο ελκυστικό προσφέροντας μία ελπίδα στην ισότητα όλων των πολιτών. Ο ιστολόγος μπορεί να είναι επιστήμονας, απόφοιτος τεχνικής σχολής, αγρότης, έφηβος ή ηλικιωμένος. Πολλοί πολίτες μπαίνουν στη διαδικασία της δημιουργίας ή της παρακολούθησης ιστολογίων για να αναλύσουν και να συζητήσουν θέματα που τους απασχολούν σύμφωνα με τη συνείδηση τους. Τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα τα ιστολόγια να αποτελούν εξαιρετικές ευκαιρίες κοινωνικοποίησης και δημιουργίας κοινοτήτων. Όταν κάποιος θέλει να μοιραστεί τις ιδέες ή τα πάθη του, βρίσκει στην πορεία ανθρώπους με κοινές εμπειρίες ή όνειρα. Σταδιακά οι ιστολόγοι γνωρίζονται με άλλους χρήστες που έχουν κοινά ενδιαφέροντα και διοργανώνουν συνήθως συζητήσεις. Σε αυτές τις συζητήσεις τις περισσότερες ελλοχεύει ο κίνδυνος της ανωνυμίας. Η ανωνυμία πάντα ταλάνιζε την δημόσια σφαίρα, άλλοτε βοηθώντας στην αποκάλυψη σκανδάλων και άλλοτε αδικώντας και εκβιάζοντας. Το Διαδίκτυο ως κατεξοχήν απρόσωπο μέσο, ευνοεί ακόμα πιο μαζικά αυτήν την τάση. Ο ιστολόγος ο οποίος θέλει να καταγγείλει ένα περιστατικό βίας θα θελήσει εύλογα να κρύψει την ταυτότητα του πίσω από το προσωπείο του ψευδωνύμου. Το ίδιο θα επιχειρήσει να κάνει και αυτός που αντιλήφθηκε παρατυπίες και διαφόρων ειδών εγκληματικές πράξεις, θέλοντας με αυτό το ψευδώνυμο να προστατεύσει τον εαυτό του αφού ελλοχεύει ο κίνδυνος να βρεθεί στο στόχαστρο. εκείνων που καταγγέλλει και πολλές φορές να απειλείται η ίδια του η ζωή. Άλλες πάλι φορές η ανωνυμία χρησιμοποιείται από πολλούς ιστολόγους για την διάδοση αστήρικτων φημών, τη συκοφάντηση και τον εκβιασμό. Αυτό προσδίδει στην ουσία στον ιστολόγο την ιδιότητα του δημοσιογράφου, με μόνη διαφορά ότι ο επαγγελματίας δημοσιογράφος δεσμεύεται με κώδικες δεοντολογίας και προστατεύεται από το σωματείο του σιναφιού του. Ο ιστολόγος ο οποίος χρησιμοποιεί αυτό το Νέο Μέσο ως ενημερωτικό ένθετο ή εφημερίδα, θα πρέπει να αναλογιστεί τις ευθύνες του και να συμπεριφερθεί με τον ίδιο επαγγελματισμό που θα είχε στην περίπτωση εργασίας του σε ένα παραδοσιακό Μέσο ενημέρωσης.

Η σάτιρα στα ελληνικά ιστολόγια

   Σύμφωνα με έρευνα μέσω της μηχανής αναζήτησης google τα ελληνικά ιστολόγια τα οποία αναφέρουν την λέξη «σάτιρα» είναι ενενήντα εκ των οποίων τα πέντε την εμπεριέχουν και στον τίτλο τους και όντως εκθέτουν σατιρικό περιεχόμενο. Αυτά είναι τα εξής: «Πολιτική Σάτιρα» (http://politikisatira.blogspot.com/), «Ελεύθερη Σάτιρα» (http://satyrikon1.blogspot.com/), «Σάτιρα-Κωμωδία» (http://satirakomodia.blogspot.com/), «Σατιρίζοντας την Επικαιρότητα» (http://satira-epikerotitas.blogspot.com/), «Λαικοί Στίχοι και Σάτιρα» (http://satiropoihsh.wordpress.com/), «Σατυρικόν» (http://satyrikon.wordpress.com/). Και τα πέντε συγκεκριμένα ιστολόγια εκθέτουν οπτικοακουστικό υλικό συνοδευόμενο από σατιρικές ιστορίες, λογοπαίγνια και ποιήματα. Από τα υπόλοιπα ογδόντα πέντε ιστολόγια μόνο τα δύο ασκούν σάτιρα, τα οποία είναι το «Λίβελοι» (http://liveloi.blogspot.com/)  και το «seirios» (http://seirios.pblogs.gr/), ενώ τα υπόλοιπα κάνουν αναφορές σε σατιρικά έργα και σατιρικούς καλλιτέχνες αναπαράγοντας οπτικοακουστικό υλικό και κείμενα  από τρίτες πηγές.
    Τεχνικά, η τεχνολογία του ιστολογίου συνδυάζει άλλες διαδικτυακές μορφές επικοινωνίας, αποτελώντας μίξη υπαρχόντων ειδών. Τα ιστολόγια δεν αποτελούν καινοτομία αλλά συνδυασμό της προσωπικής ιστοσελίδας, του e-mail και της επικοινωνίας μέσω διαδικτυακών κοινωνικών δικτύων (social networks). Συνήθως τα ιστολόγια έχουν προσωπικό χαρακτήρα, αφού αποτελούν διαδικτυακούς τόπους όπου ένα πρόσωπο εκφράζει απόψεις, σκέψεις και ιδέες. Ακόμη μπορεί κάποιος να αποφασίσει να δώσει ειδική θεματολογία στο ιστολόγιο του δημιουργώντας ένα πολιτικό ιστολόγιο ή πολιτιστικό ή επιχειρηματικό ή επιστημονικό ή σατυρικό ή και συνδυασμό πολλών.
 Το γεγονός ότι ορισμένα σατιρικά ιστολόγια εμφανίστηκαν την τελευταία πενταετία, κατά την οποία έχουν συμβεί υπάρξει πολιτικές αλλαγές στη χώρα, έχει κάνει παλιούς ιστολόγους να αμφιβάλλουν για τις αγνές προθέσεις τους. Ένας από τους παλαιότερους Έλληνες ιστολόγους και δημιουργός του «ΠΡΕΖΑ TV» (http://prezatv.blogspot.com) δήλωσε χαρακτηριστικά: «Πίσω από τη δήθεν σάτιρα που υποστηρίζουν ότι κάνουν πολλά blogs τα οποία ξεφύτρωσαν ξαφνικά τον τελευταίο μήνα (γιατί άραγε;) παρατηρούμε μια νέας μορφής προπαγάνδα η οποία έχει απλώσει τα πλοκάμια της, αυτή τη φορά στην ελληνική blogόσφαιρα».
 Τα περισσότερα ελληνικά ιστολόγια όπως και οι ελληνικές ιστοσελίδες αναπαράγουν την σάτιρα που δημιουργείται και δημοσιοποιείται από καλλιτέχνες των παραδοσιακών μέσων. Ελάχιστοι Έλληνες ιστολόγοι δημιουργούν δικό τους κείμενο μέσα από το οποίο να παρουσιάζουν παρωδίες κοινωνικών και πολιτικών γεγονότων. Συνήθως όσοι ιστολόγοι δεν αναπαράγουν σατιρικό περιεχόμενο άλλων μέσων επικοινωνίας, αποφασίζουν να ασκήσουν σάτιρα μέσα από φωτομοντάζ εικόνων με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον δημιουργό του «kaltsovrako»(http://kaltsovrako.wordpress.com) σύμφωνα με τον οποίο:»Τις πρώτες αφίσες τις έκανα μέσα σε μιάμιση ώρα. Ήμουν όλο νεύρα. Δεν θέλω να χαϊδεύω αφτιά και έχω άποψη. Προτιμώ να την εκφράζω μέσα από την εικόνα, αντί για κείμενο». 
Ακόμα ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ιστολογίου που ασκεί πολιτική σάτιρα αποτελεί το «σαλάτα εποχής» (http://salata.wordpress.com/), το οποίο από τον Ιούνη του 2007 μέχρι και τον Ιανουάριο του 2009 είχε άπειρες αναρτήσεις που χλεύαζαν το πολιτικό σύστημα της Ελλάδος. Η σάτιρα του ιστολογίου βασιζόταν στα κείμενα τα οποία συνοδεύονταν με ψηφιακά επεξεργασμένες φωτογραφίες  ώστε να γελοιοποιούν δημόσια πρόσωπα από τον χώρο της πολιτικής, της δημοσιογραφίας και της εκκλησίας.
 Η Κωνσταντίνα Δελημήτρου αποδεικνύει ότι οι σατιρικοί ιστολόγοι δεν έχουν φύλο μέσα από το «X-PSILIKATZOU» (http://xpsilikatzoy.wordpress.com/) στο οποίο εκθέτει τις απόψεις της από το 2005 έως και σήμερα, πάντα υπό τον μανδύα της σάτιρας. Η «Ψιλικατζού» ξεκίνησε να γράφει στο ιστολόγιο της για προσωπικά της θέματα αλλά στη συνέχεια η ενασχόληση της με τα υπόλοιπα ιστολόγια την οδήγησαν στο να αλλάξει ύφος γραφής και θεματολογία. Στην αρχή κάτω από την προστασία της ανωνυμίας που προσφέρουν τα ιστολόγια έγραφε οτιδήποτε την απασχολούσε, ενώ μετά την έκδοση των βιβλίων της δεν μπορούσε πια να αναφέρεται σε προσωπικά ζητήματα. Όσο αναφορά στην αλλαγή που επέφερε η αποκάλυψη της ταυτότητάς της δηλώνει: «Βέβαια δεν ήταν πια το ίδιο. Έπρεπε να απολογούμαι ακόμα και για πολύ προσωπικά πράγματα. Άρχισε να μην μου αρέσει πια το blog μου. Ερχόμουν στη δουλειά και έπρεπε να απαντάω στον καθένα πώς είμαι και τι κάνω. Αρχίζεις να αυτολογοκρίνεσαι, να μην μπορείς να κάνεις αυτό που θέλεις. Είχε αρχίσει να με κουράζει πάρα πολύ όλο αυτό...», ενώ συνεχίζει «Μάλιστα ανακάλυψα για πρώτη φορά ότι μπορεί να με ενδιαφέρει η πολιτική χάρη στα blogs. Ανακάλυψα τα επιστημονικά θέματα και τις εναλλακτικές θεραπείες. Για κάθε τι που έγραφα έπρεπε να κάτσω να διαβάσω. Αυτό είναι το καλό με τα blogs. Μαθαίνεις πράγματα αλλιώς δεν μπορείς να σταθείς στη συζήτηση που διεξάγεται εκεί. Σιγά μην καθόμουν να μάθω εγώ για τα μεταλλαγμένα αν δεν ήταν τα blogs».
 Ένα κείμενο της «Ψιλικατζούς» για το ελληνικό σύστημα υιοθεσιών τράβηξε την προσοχή μεγάλης μερίδας κοινού με αποτέλεσμα να δημοσιευθεί άρθρο σε εφημερίδα βασιζόμενο στο κείμενο της, να δημιουργηθεί ιστολόγιο για το συγκεκριμένο ζήτημα και να καταλήξει σε επερώτηση στο ελληνικό κοινοβούλιο από την βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ κα Δαμανάκη. Η συγκεκριμένη ιστολόγος υποστηρίζει ότι τα πρώτα χρόνια που ξεκίνησε η ενασχόληση των απλών πολιτών με τα ιστολόγια, δεχόντουσαν τα πυρά των δημοσιογράφων γιατί όπως δηλώνει η ίδια ένιωσαν να φοβούνται ότι το επάγγελμα τους θα χάσει την αίγλη του από τη «δημοσιογραφία των πολιτών». Για αυτό τον λόγο ο κλάδος της δημοσιογραφίας επεκτάθηκε και στη μπλογκόσφαιρα προσπαθώντας να κερδίσει το διαδικτυακό κοινό που ξεκίνησε να χάνει από τα παραδοσιακά μέσα. 
 Σήμερα υπάρχουν ιστολόγια κάθε λογής όπου οι δημιουργοί εκθέτουν από προσωπικές τους απόψεις και εμπειρίες έως κατευθυνόμενες πολιτικές θέσεις και ειδήσεις για διάσημα πρόσωπα. Στην ουσία τα παραδοσιακά μέσα θέλοντας να εξαπλωθούν στο διαδίκτυο μετέφεραν το περιεχόμενο τους στα ιστολόγια, γεγονός το οποίο δεν κατάφεραν επαρκώς όπως υποστηρίζει η «Ψιλικατζού». Όσο αναφορά αυτούς που ψάχνουν τη μορφή των ιστολογίων που εκπροσωπεί η ίδια δηλώνει: «Όσο η αισθητική σου, η νοοτροπία σου, ο τρόπος που μιλάς και τα μηνύματα που θες να μεταδώσεις, ταιριάζουν σε ότι έκανες μέχρι χθες, τόσο πιο πιθανό είναι να σε ακολουθήσει το κοινό σου και στο νέο μέσο. Ο τηλεθεατής του σταρ, ο γκρούπι του Αυτιά, ο ακροατής του Τράγκα, δε γίνεται να αλλάξει τις συνήθειές του από τη μια μέρα στην άλλη. Είτε στα μπλογκς, είτε στο youtube, είτε στο facebook και το twitter, τα δικά του είδωλα θα ψάξει. Μέχρι που θα του γκρεμιστούν. Γιατί αυτό κάνει το διαδίκτυο. Χαβαλέ, γκρεμίζοντας κυρίως άδεια είδωλα».