Σήμερα είδαμε το Safe House σε γνωστή αλυσίδα κινηματογράφων και νομίζω άξιζε το αντίτιμο του εισητηρίου (10 ευρώ μαζί με pop corn και αναψυκτικό). Θεωρώ ότι η συγκεκριμένη παραγωγή αποτελεί αυτό που ονομάζουμε ''ταινία καταγαιστικής δράσης''...ή αυτό που ονομάζαμε διότι πλέον η δράση έχει ταυτιστεί με σκουπίδια τεχνολογίας βασιζόμενα σε γραφικά και υπερβολικά special effects. Χωρίς φανφάρες και υπερβολές η ροή της συγκεκριμένης ταινίας και το μοντάζ δεν σε αφήνουν να βαρεθείς ή να αφαιρέσεις την προσοχή σου ούτε για ένα λεπτό. Το πιο σημαντικό συστατικό της σκηνοθεσίας του Espinosa θεωρώ πως ήταν οι στιγμές όπου ηρεμείς για ένα λεπτό και εκεί που είσαι έτοιμος να πιεις μία γουλιά αναψυκτικού ξαφνικά γίνεται ένα "μπαμ'' που δεν το περιμένεις και σε κολλάει πίσω στο κάθισμα σαν ταινία τρόμου. Στην συγκεκριμένη ταινία ΠΟΤΕ δεν ησυχάζεις και αυτό είναι το καλό της.
Εξαιρετικές ερμηνείες από Reynolds και Washington όπου ο πρώτος μετά το BURIED δείχνει πόσο έχει ωριμάσει σαν ηθοποιός και πως η αγωνία και ο φόβος παρουσιάζονται όσο ποτέ στο πρόσωπο και το σώμα του....και επιτέλους το ''χτίσιμο'' του σώματος του αξιοποιείται ορθά και όχι για να παρουσιάσει απλά τα μούσκουλα του. Ο Wahington είναι πια ταυτισμένος με ρόλους του "ήρωα" σε ταινίες δράσης οπότε αν και καλή η ερμηνεία του δεν παρουσίασε κάτι τόσο διαφορετικό αυτή την φορά. Η Arnezeder που υποδύεται την γκομενίτσα του Reynolds κλαίει χειρότερα και από την Μαριλίτα Λαμπροπούλου και νομίζω δεν υπήρχε λόγος καν να υπάρχει ο συγκεκριμένος ρόλος στην ταινία αφού δεν προσέφερε τίποτα παραπάνω από το να μας παρουσιαστεί πόσο ευαίσθητος είναι ο πρωταγωνιστής. Το μόνο κακό της συγκεκριμένης ταινίας ήταν ότι μαζί με το αυτί του Reynolds πήραν και τα δικά μας οι πυροβολισμοί (που όπως είπε ο ξάδελφος μου ''πήραν έναν πυροβολισμό και τον βάλαν σε λούπα στην μισή ταινία''). Νομίζω αξίζει να πιαστεί ο κώλος σου 2 ώρες στην κινηματογραφική αίθουσα και να μπαφιάσεις για να την παρακολουθήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου