Stand up comedy

Το “Stand-up comedy” είναι μια μορφή τέχνης η οποία έχει στόχο να λάβει άμεσα γέλιο από ένα ακροατήριο πάνω από όλα, σε αντίθεση με την θεατρική κωμωδία η οποία βασίζεται σε χαρακτήρες και δεν δημιουργεί καταστάσεις. Στο stand-up comedy, η ανατροφοδότηση του κοινού είναι άμεση και καθοριστική για την επιτυχία του έργου. Το κοινό αναμένει ο κωμικός να παρέχει μια σταθερή ροή γέλιου, και ο εκτελεστής είναι πάντα κάτω από μεγάλη πίεση για να καταφέρει την απρόσμενη δημιουργία γέλιου. Αυτή η πίεση μπορεί να είναι συναρπαστική, αλλά και απειλητική.

Το Stand-up comedy έχει τις ρίζες του σε διάφορες παραδόσεις της λαϊκής ψυχαγωγίας από τα τέλη του 19ου αιώνα όπως σε χιουμοριστικούς μονολόγους (από προσωπικότητες όπως ο Μαρκ Τουέιν), καθώς και σε κλόουν του τσίρκου. Οι πατέρες του σύγχρονου αμερικανικού stand-up comedy υπήρξαν οι: Jack Benny, Bob Hope, Fred Allen, Milton Berle και Frank Fay οι οποίοι μιλούσαν απ'ευθείας στο ακροατήριο. Νυχτερινά κέντρα και θέατρα έγιναν το νέο πρόσφορο έδαφος για stand-up. Στη δεκαετία του 1950 και στη δεκαετία του 1960, stand-ups κωμικοί όπως ο Mort Sahl άρχισαν να αναπτύσσουν τις πράξεις τους σε μικρά clubs. Οι κωμικοί πρόσθεσαν το στοιχείο της κοινωνικής σάτιρας και επεκτάθηκαν στην γλώσσα που χρησιμοποιούσαν. Άρχισε να εμφανίζεται και ο σατυρικός σχολιασμός της πολιτική, των φυλετικών ομάδων αλλά και το σεξουαλικό χιούμορ.

      Κύριος εκπρόσωπος του σημερινού stand-up comedy στην Αμερική είναι ο ελληνικής καταγωγής Zach Galifianakis, ο οποίος αν και μέσω των κινηματογραφικών του επιτυχιών έγινε ευρέως γνωστός στην υφήλιο, συνεχίζει να παρουσιάζει ζωντανές κωμικές παραστάσεις σχολιάζοντας την τρέχουσα επικαιρότητα. 

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετοί ηθοποιοί οι οποίοι πρωταγωνιστούν σε stand-up comedy παραστάσεις όπως ο Χριστόφορος Ζαραλίκος, ο Τάκης Ζαχαράτος, και προσφάτως ο Νίκος Μουτσινάς. Χαρακτηριστικά ο Τάκης Ζαχαράτος έχει δηλώσει τον Νοέμβριο του 2010 για τις παραστάσεις του: “Φέτος κάνω και πολιτική σάτιρα, με το δικό μου φυσικά τρόπο, μιας και οι πολιτικοί μας πια έχουν μερίδιο στη βιομηχανία του θεάματος, αφού έχουν προσλάβει μέχρι και image makers για την εικόνα τους και η πούδρα και το ρουζ πάει σύννεφο. Θα σατιρίσω τα χάλια της τηλεόρασης και τους ανθρώπους που την υπηρετούν.”