Σύμφωνα με έρευνα μέσω της μηχανής αναζήτησης google τα ελληνικά ιστολόγια τα οποία αναφέρουν την λέξη «σάτιρα» είναι ενενήντα εκ των οποίων τα πέντε την εμπεριέχουν και στον τίτλο τους και όντως εκθέτουν σατιρικό περιεχόμενο. Αυτά είναι τα εξής: «Πολιτική Σάτιρα» (http://politikisatira.blogspot.com/), «Ελεύθερη Σάτιρα» (http://satyrikon1.blogspot.com/), «Σάτιρα-Κωμωδία» (http://satirakomodia.blogspot.com/), «Σατιρίζοντας την Επικαιρότητα» (http://satira-epikerotitas.blogspot.com/), «Λαικοί Στίχοι και Σάτιρα» (http://satiropoihsh.wordpress.com/), «Σατυρικόν» (http://satyrikon.wordpress.com/). Και τα πέντε συγκεκριμένα ιστολόγια εκθέτουν οπτικοακουστικό υλικό συνοδευόμενο από σατιρικές ιστορίες, λογοπαίγνια και ποιήματα. Από τα υπόλοιπα ογδόντα πέντε ιστολόγια μόνο τα δύο ασκούν σάτιρα, τα οποία είναι το «Λίβελοι» (http://liveloi.blogspot.com/) και το «seirios» (http://seirios.pblogs.gr/), ενώ τα υπόλοιπα κάνουν αναφορές σε σατιρικά έργα και σατιρικούς καλλιτέχνες αναπαράγοντας οπτικοακουστικό υλικό και κείμενα από τρίτες πηγές.
Τεχνικά, η τεχνολογία του ιστολογίου συνδυάζει άλλες διαδικτυακές μορφές επικοινωνίας, αποτελώντας μίξη υπαρχόντων ειδών. Τα ιστολόγια δεν αποτελούν καινοτομία αλλά συνδυασμό της προσωπικής ιστοσελίδας, του e-mail και της επικοινωνίας μέσω διαδικτυακών κοινωνικών δικτύων (social networks). Συνήθως τα ιστολόγια έχουν προσωπικό χαρακτήρα, αφού αποτελούν διαδικτυακούς τόπους όπου ένα πρόσωπο εκφράζει απόψεις, σκέψεις και ιδέες. Ακόμη μπορεί κάποιος να αποφασίσει να δώσει ειδική θεματολογία στο ιστολόγιο του δημιουργώντας ένα πολιτικό ιστολόγιο ή πολιτιστικό ή επιχειρηματικό ή επιστημονικό ή σατυρικό ή και συνδυασμό πολλών.
Το γεγονός ότι ορισμένα σατιρικά ιστολόγια εμφανίστηκαν την τελευταία πενταετία, κατά την οποία έχουν συμβεί υπάρξει πολιτικές αλλαγές στη χώρα, έχει κάνει παλιούς ιστολόγους να αμφιβάλλουν για τις αγνές προθέσεις τους. Ένας από τους παλαιότερους Έλληνες ιστολόγους και δημιουργός του «ΠΡΕΖΑ TV» (http://prezatv.blogspot.com) δήλωσε χαρακτηριστικά: «Πίσω από τη δήθεν σάτιρα που υποστηρίζουν ότι κάνουν πολλά blogs τα οποία ξεφύτρωσαν ξαφνικά τον τελευταίο μήνα (γιατί άραγε;) παρατηρούμε μια νέας μορφής προπαγάνδα η οποία έχει απλώσει τα πλοκάμια της, αυτή τη φορά στην ελληνική blogόσφαιρα».
Τα περισσότερα ελληνικά ιστολόγια όπως και οι ελληνικές ιστοσελίδες αναπαράγουν την σάτιρα που δημιουργείται και δημοσιοποιείται από καλλιτέχνες των παραδοσιακών μέσων. Ελάχιστοι Έλληνες ιστολόγοι δημιουργούν δικό τους κείμενο μέσα από το οποίο να παρουσιάζουν παρωδίες κοινωνικών και πολιτικών γεγονότων. Συνήθως όσοι ιστολόγοι δεν αναπαράγουν σατιρικό περιεχόμενο άλλων μέσων επικοινωνίας, αποφασίζουν να ασκήσουν σάτιρα μέσα από φωτομοντάζ εικόνων με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον δημιουργό του «kaltsovrako»(http://kaltsovrako.wordpress.com) σύμφωνα με τον οποίο:»Τις πρώτες αφίσες τις έκανα μέσα σε μιάμιση ώρα. Ήμουν όλο νεύρα. Δεν θέλω να χαϊδεύω αφτιά και έχω άποψη. Προτιμώ να την εκφράζω μέσα από την εικόνα, αντί για κείμενο».
Ακόμα ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ιστολογίου που ασκεί πολιτική σάτιρα αποτελεί το «σαλάτα εποχής» (http://salata.wordpress.com/), το οποίο από τον Ιούνη του 2007 μέχρι και τον Ιανουάριο του 2009 είχε άπειρες αναρτήσεις που χλεύαζαν το πολιτικό σύστημα της Ελλάδος. Η σάτιρα του ιστολογίου βασιζόταν στα κείμενα τα οποία συνοδεύονταν με ψηφιακά επεξεργασμένες φωτογραφίες ώστε να γελοιοποιούν δημόσια πρόσωπα από τον χώρο της πολιτικής, της δημοσιογραφίας και της εκκλησίας.
Η Κωνσταντίνα Δελημήτρου αποδεικνύει ότι οι σατιρικοί ιστολόγοι δεν έχουν φύλο μέσα από το «X-PSILIKATZOU» (http://xpsilikatzoy.wordpress.com/) στο οποίο εκθέτει τις απόψεις της από το 2005 έως και σήμερα, πάντα υπό τον μανδύα της σάτιρας. Η «Ψιλικατζού» ξεκίνησε να γράφει στο ιστολόγιο της για προσωπικά της θέματα αλλά στη συνέχεια η ενασχόληση της με τα υπόλοιπα ιστολόγια την οδήγησαν στο να αλλάξει ύφος γραφής και θεματολογία. Στην αρχή κάτω από την προστασία της ανωνυμίας που προσφέρουν τα ιστολόγια έγραφε οτιδήποτε την απασχολούσε, ενώ μετά την έκδοση των βιβλίων της δεν μπορούσε πια να αναφέρεται σε προσωπικά ζητήματα. Όσο αναφορά στην αλλαγή που επέφερε η αποκάλυψη της ταυτότητάς της δηλώνει: «Βέβαια δεν ήταν πια το ίδιο. Έπρεπε να απολογούμαι ακόμα και για πολύ προσωπικά πράγματα. Άρχισε να μην μου αρέσει πια το blog μου. Ερχόμουν στη δουλειά και έπρεπε να απαντάω στον καθένα πώς είμαι και τι κάνω. Αρχίζεις να αυτολογοκρίνεσαι, να μην μπορείς να κάνεις αυτό που θέλεις. Είχε αρχίσει να με κουράζει πάρα πολύ όλο αυτό...», ενώ συνεχίζει «Μάλιστα ανακάλυψα για πρώτη φορά ότι μπορεί να με ενδιαφέρει η πολιτική χάρη στα blogs. Ανακάλυψα τα επιστημονικά θέματα και τις εναλλακτικές θεραπείες. Για κάθε τι που έγραφα έπρεπε να κάτσω να διαβάσω. Αυτό είναι το καλό με τα blogs. Μαθαίνεις πράγματα αλλιώς δεν μπορείς να σταθείς στη συζήτηση που διεξάγεται εκεί. Σιγά μην καθόμουν να μάθω εγώ για τα μεταλλαγμένα αν δεν ήταν τα blogs».
Ένα κείμενο της «Ψιλικατζούς» για το ελληνικό σύστημα υιοθεσιών τράβηξε την προσοχή μεγάλης μερίδας κοινού με αποτέλεσμα να δημοσιευθεί άρθρο σε εφημερίδα βασιζόμενο στο κείμενο της, να δημιουργηθεί ιστολόγιο για το συγκεκριμένο ζήτημα και να καταλήξει σε επερώτηση στο ελληνικό κοινοβούλιο από την βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ κα Δαμανάκη. Η συγκεκριμένη ιστολόγος υποστηρίζει ότι τα πρώτα χρόνια που ξεκίνησε η ενασχόληση των απλών πολιτών με τα ιστολόγια, δεχόντουσαν τα πυρά των δημοσιογράφων γιατί όπως δηλώνει η ίδια ένιωσαν να φοβούνται ότι το επάγγελμα τους θα χάσει την αίγλη του από τη «δημοσιογραφία των πολιτών». Για αυτό τον λόγο ο κλάδος της δημοσιογραφίας επεκτάθηκε και στη μπλογκόσφαιρα προσπαθώντας να κερδίσει το διαδικτυακό κοινό που ξεκίνησε να χάνει από τα παραδοσιακά μέσα.
Σήμερα υπάρχουν ιστολόγια κάθε λογής όπου οι δημιουργοί εκθέτουν από προσωπικές τους απόψεις και εμπειρίες έως κατευθυνόμενες πολιτικές θέσεις και ειδήσεις για διάσημα πρόσωπα. Στην ουσία τα παραδοσιακά μέσα θέλοντας να εξαπλωθούν στο διαδίκτυο μετέφεραν το περιεχόμενο τους στα ιστολόγια, γεγονός το οποίο δεν κατάφεραν επαρκώς όπως υποστηρίζει η «Ψιλικατζού». Όσο αναφορά αυτούς που ψάχνουν τη μορφή των ιστολογίων που εκπροσωπεί η ίδια δηλώνει: «Όσο η αισθητική σου, η νοοτροπία σου, ο τρόπος που μιλάς και τα μηνύματα που θες να μεταδώσεις, ταιριάζουν σε ότι έκανες μέχρι χθες, τόσο πιο πιθανό είναι να σε ακολουθήσει το κοινό σου και στο νέο μέσο. Ο τηλεθεατής του σταρ, ο γκρούπι του Αυτιά, ο ακροατής του Τράγκα, δε γίνεται να αλλάξει τις συνήθειές του από τη μια μέρα στην άλλη. Είτε στα μπλογκς, είτε στο youtube, είτε στο facebook και το twitter, τα δικά του είδωλα θα ψάξει. Μέχρι που θα του γκρεμιστούν. Γιατί αυτό κάνει το διαδίκτυο. Χαβαλέ, γκρεμίζοντας κυρίως άδεια είδωλα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου